Уморниот патник одамна беше на пат, на нозете му требаше одмор, а стомакот му ржеше од глад. Гледајќи го градот на хоризонтот, патникот се воодушевил и го забрзал своето темпо, освен тоа, веќе се приближувал самракот и тој воопшто не сакал да преноќи на улица. Херојот влегол во градот кога сонцето почнало да заоѓа, а улиците паднале во темнина. Патникот не беше изненаден од недостатокот на пешаци; во такви мали градови луѓето легнаа рано и не шетаа по улиците. Забележувајќи знак на паб, херојот се преселил таму за да вечера, но вратата била заклучена и тогаш херојот почнал да се сомнева дека нешто е нечисто на ова место. Шетајќи по улицата, тој не забележа ниту еден осветлен прозорец, иако градот не изгледаше напуштен. Нешто морничаво мирисаше од напуштените улици и мрачните камени куќи и патникот реши да замине, но се покажа дека не е така лесно во Shadow City Escape.
